در پی توقف طرحی که قرار بود نقص بزرگ بانکداری اینترنتی در کشورمان را رفع کند، دزدان فرصت را غنیمت شمرده و کسب و کار خود را رونق بخشیده اند.

به گزارش «تابناک»، درباره رونق آمار سرقت از کارت‌های بانکی مردم سخن می‌گوییم که غالبا از نوع «فیشینگ» است و نکته اتکای سارقان در آن، دریافت اطلاعات ثابت از مردم است. اطلاعاتی مانند رمز دوم.

ماجرا به این صورت است که پیش روی مردم دام‌هایی گسترده می‌شود تا مجابشان کنند به درگاه‌های بانکی مراجعه کرده و با استفاده از رمز دوم و دیگر مشخصات کارت بانکی، تراکنشی به ثبت برسانند. نقشه‌ای که در آن سارقان با یک فریبکاری همه اطلاعات کارت بانکی افراد را به دست می‌آورند و مالک سپرده‌های بانکی شان می‌شوند.

در توضیح فریب یاد شده باید گفت که درگاه‌های بانکی مورد استفاده سارقان، تقریبا با درگاه‌های واقعی مو نمی‌زند و همه اطلاعات ثبت شده در آن‌ها در اختیار سارقان قرار دارد. پروسه‌ای که اصطلاحا فیشینگ نام دارد و موجب می‌شود همه اطلاعات کارت بانکی افراد به دست سارقان بیفتد.

حدس زدن باقی ماجرا کار ساده‌ای است. تبدیل فرد فریب خورده به فرد مال باخته و تشکیل پرونده‌ای انتظامی و قضایی که ممکن است هرگز به نتیجه نرسد. اتفاقاتی پر شمار که می‌شود با یک تغییر ساده از بروزشان جلوگیری به عمل آورد. تغییری از جنس ابطال رمز‌های ثابت و جایگزینی شان با رمز‌های یکبار مصرف که هر سی ثانیه یا یک دقیقه منقضی می‌شوند.

راهکاری که از مدت‌ها پیشتر در دستور کار مسئولان قرار گرفت و قرار بود از سال گذشته اجرایی شود، اما به تعویق افتاد تا موعد اجرایش اول خرداد امسال اعلام شود و این بار نیز به مدت نامعلوم به تعویق بیافتد. تعویقی که ظاهرا فرصتی رویایی در اختیار سارقان قرار داده است.

این را می‌شود از تشکیل بالغ بر ۱۷۰۰ پرونده کلاهبرداری و سرقت از کارت‌ها و حساب‌های بانکی مردم در هر هفته در تهران دریافت که جواد جاویدنیا، معاون دادستان تاکید دارد اغلب از نوع فیشینگ هستند. روندی صعودی که به تاکید وی موجب شده روزانه بالغ بر ۲۵۰ تا ۳۰۰ مورد فیشینگ در تهران به وقوع بپیوندد.

آمار بزرگ و هولناکی که در شهر‌های دیگر نیز روند افزایشی نشان می‌دهد تا جایی که در برخی نقاط رشد ۳۰۰ درصدی یافته است. رشدی آن چنان چشمگیر و ترسناک که اگر به تشکیل نشست‌های اضطراری منجر شود هم جای تعجب ندارد، اما ظاهرا قرار نیست به شکل گیری هیچ واکنشی منجر شود!

کلاهبرداری‌هایی که به تاکید معاون دادستان، غالبا از طریق نصب نرم افزار‌های ناایمن رخ می‌دهد. نرم افزار‌هایی که نام و نشان جذاب برای بسیاری از مردم دارند؛ مانند ماهواره جیبی، صیغه یاب، دوربین مخفی و… که بعد از نصب، افراد را مجاب می‌کنند که با پرداخت مبلغی ناچیز (مثلا پنج هزار تومان)، از همه ویژگی‌های نرم افزار بهره‌مند گردند و به این وسیله افراد را به درگاه‌های غیرواقعی پرداخت هدایت می‌کنند.

درگاه‌هایی که اگر اعتبار رمز‌های دوم بانکی منقضی شده و رمز‌های یکبار مصرف جایگزینش شده بود، تقریبا هیچ کارایی‌ای برای سارقان و گزندی برای مردم نداشتند، اما به مدد قصور مدیران بانک‌ها و کوتاهی نهاد‌های نظارتی و سیاست گذاری مانند بانک مرکزی، هنوز ابزاری کارآمد در دست سارقان هستند.

منبع